حکم جلب چیست؟
حکم جلب یکی از ابزارهای حقوقی است که برای دستگیری فردی که به جرمی متهم شده است، استفاده می‌شود. این حکم به معنای دستور دادن به پلیس یا مأموران قضایی برای دستگیری فرد متهم است. در بعضی از کشورها، برای صدور حکم جلب، نیاز به داشتن شواهد قوی و مستدل برای اثبات جرم افراد وجود دارد.
در بسیاری از سیستم‌های حقوقی، حکم جلب به عنوان یک وسیله قانونی برای دستگیری فردی که به جرمی متهم شده است، به کار می‌رود. این حکم برای دستور دادن به پلیس یا مأموران قضایی برای دستگیری فرد متهم، صادر می‌شود. در برخی موارد، برای دستور دادن به حکم جلب، نیاز به تحقیقات و پیگیری‌های مستمر از سوی مأموران قضایی و پلیس وجود دارد.
در سیستم حقوقی ایران، حکم جلب به عنوان یکی از ابزارهای حقوقی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این سیستم، برای صدور حکم جلب، نیاز به داشتن شواهد و مدارک قانونی و مستدل برای اثبات جرم افراد وجود دارد. همچنین، در این سیستم، قاضی با توجه به شرایط موجود، می‌تواند حکم جلب را صادر کند و در صورتی که فرد متهم حاضر نشود، پلیس می‌تواند با استفاده از این حکم، فرد متهم را دستگیر کند.
در کل، حکم جلب یکی از ابزارهای حقوقی موجود در سیستم‌های حقوقی مختلف است که برای دستگیری فردی که به جرمی متهم شده است، به کار می‌رود. در هر سیستم حقوقی، برای صدور حکم جلب، نیاز به داشتن شواهد و مدارک قانونی و مستدل برای اثبات جرم افراد وجود دارد و در نهایت، باید با رعایت حقوق بشری و قوانین مربوطه، فرد متهم دستگیر شود.
برای مطالعه مقاله مجازات حمل و نگهداری مواد مخدر در ایران! کلیک کنید.
انواع حکم جلب
در سیستم حقوقی، حکم جلب به منظور دستگیری فردی که به جرمی متهم شده است، صادر می‌شود. این حکم به صورت دو نوع حکم جلب حقوقی و حکم جلب کیفری تقسیم بندی می‌شود. همچنین، قرار جلب به دو شکل عادی و سیار قابل اجرا است. در ادامه به توضیح این انواع حکم جلب می‌پردازیم:
- حکم جلب حقوقی: این نوع حکم جلب به منظور اجرای حقوق و تعهدات قانونی صادر می‌شود. برای مثال، در صورتی که فردی بدهکار شده باشد و قراردادی را نقض کرده باشد، حکم جلب حقوقی به منظور دستگیری و اجرای حقوقی علیه او صادر می‌شود.
- حکم جلب کیفری: این نوع حکم جلب به منظور دستگیری فردی که به جرمی متهم شده است، صادر می‌شود. برای مثال، در صورتی که فردی به جرم قتل، سرقت، تجاوز و غیره متهم شده باشد، حکم جلب کیفری به منظور دستگیری و اجرای حکم قضایی علیه او صادر می‌شود.
- قرار جلب عادی: در این نوع قرار جلب، قاضی، قرار جلب را برای اجرا به کلانتری خاص ابلاغ می‌کند. این قرار زمانی صادر می‌شود که شاکی، فرد متهم را در محلی که او در آنجا زندگی می‌کند، مشاهده کرده باشد. پس از صدور قرار جلب، شاکی باید به کلانتری مراجعه کند و پس از ثبت قرار، مأمورین انتظامی را به همراه خود به آن محل برده و در صورتی که فرد متهم در آنجا حضور داشته باشد، او را جلب کند.
- قرار جلب سیار: در صورتی که از صدور قرار جلب عادی مدتی گذشته باشد و فرد متهم هنوز دستگیر نشده باشد، قرار جلب سیار صادر می‌شود. در این نوع قرار جلب، قاضی، قرار جلب را به همه کلانتری‌های حوزه قضایی خود ابلاغ می‌کند. در صورتی که فرد متهم در هر نقطه‌ای از حوزه قضایی قاضی دیده شود، مأمورین انتظامی می‌توانند او را جلب کنند.
در نهایت، لازم به ذکر است که هر قاضی فقط می‌تواند نسبت به حوزه قضایی خود قرار جلب صادر کند و اگر فرد متهم در حوزه قضایی دیگری باشد، قاضی باید قرار جلب را به حوزه قضایی مربوطه نیابت دهد. همچنین، در هنگام اجرای حکم جلب، حقوق و حریم شخصی فرد متهم باید رعایت شود و اجرای حکم باید با رعایت قوانین و مقررات مربوط به این حوزه انجام شود.
تفاوت های دستور جلب عادی و سیار
دستور جلب عادی و سیار برای دستگیری فردی که به جرمی متهم شده است، صادر می‌شود. این دستور به دو نوع دستور جلب حقوقی و دستور جلب کیفری تقسیم بندی می‌شود. همچنین، دستور جلب به دو شکل عادی و سیار قابل اجرا است.
دستور جلب حقوقی صادر می‌شود تا به منظور اجرای حقوق و تعهدات قانونی، فردی را دستگیر کند. برای مثال، در صورتی که فردی بدهکار شده باشد و قراردادی را نقض کرده باشد، دستور جلب حقوقی به منظور دستگیری و اجرای حقوقی علیه او صادر می‌شود. هر قاضی فقط در حوزه قضایی خود می‌تواند دستور جلب حقوقی صادر کند و در صورتی که فرد متهم در خارج از حوزه قضایی قاضی باشد، باید به حوزه قضایی دیگر نیابت داده شود.
دستور جلب کیفری به منظور دستگیری فردی که به جرمی متهم شده است، صادر می‌شود. برای مثال، در صورتی که فردی به جرم قتل، سرقت، تجاوز و غیره متهم شده باشد، دستور جلب کیفری به منظور دستگیری و اجرای حکم قضایی علیه او صادر می‌شود.
دستور جلب عادی صادر می‌شود در صورتی که شاکی، فرد متهم را در محلی که او در آنجا زندگی می‌کند، مشاهده کرده باشد. در این حالت، قاضی دستور جلب را به یک کلانتری خاص ابلاغ می‌کند و پس از ثبت دستور ، مأمورین انتظامی را به همراه خود به آن محل برده و در صورتی که فرد متهم در آنجا حضور داشته باشد، او را دستگیر می‌کنند.
دستور جلب سیار صادر می‌شود در صورتی که فرد متهم هنوز دستگیر نشده باشد. در این حالت، قاضی دستور جلب را به همه کلانتری‌های حوزه قضایی خود ابلاغ می‌کند. در صورتی که فرد متهم در هر نقطه‌ای از حوزه قضایی قاضی دیده شود، مأمورین انتظامی می‌توانند او را دستگیر کنند.
در هنگام اجرای دستور جلب، حقوق و حریم شخصی فرد متهم باید رعایت شود و اجرای دستور باید با رعایت قوانین و مقررات مربوط به این حوزه انجام شود. همچنین،در صورتی که دستور جلب به نحوی اجرا نشود که با قوانین و مقررات مربوطه سازگار باشد، می‌تواند به شکایت‌هایی از سوی فرد متهم و دیگران منجر شود و در برخی موارد، می‌تواند منجر به پیگیری قضایی برای خطای اجرایی شود.
در کل، دستور جلب عادی و سیار ابزاری برای اجرای حقوق و تعهدات قانونی است که در صورت لزوم، برای دستگیری فرد متهم به جرمی خاص صادر می‌شود. اجرای صحیح این دستور باید با رعایت قوانین و مقررات مربوطه صورت گیرد تا از نقض حقوق و حریم شخصی فرد متهم جلوگیری شود.
حکم جلب حقوقی
حکم جلب حقوقی یک دستور قضایی است که در حوزه حقوقی صادر می‌شود تا به منظور اجرای حقوق و تعهدات قانونی، فردی را دستگیر کند و او را به محاکمه در دادگاه حاضر کند. حکم جلب حقوقی به دو نوع دستور جلب حقوقی و دستور جلب کیفری تقسیم می‌شود و در دو شکل عادی و سیار قابل اجرا است. اما در اینجا، به بررسی حکم جلب حقوقی می‌پردازیم.
حکم جلب حقوقی در صورتی صادر می‌شود که فردی به دلیل عدم اجرای حکم دادگاه، عدم پرداخت بدهی، عدم اجرای قرارداد، یا دیگر تخلفات حقوقی، به محاکمه در دادگاه حاضر نیاز باشد. در این حالت، قاضی پرونده برای دستگیری فرد متهم، حکم جلب حقوقی صادر می‌کند. برای مثال، در صورتی که فردی بدهکار شده باشد و قراردادی را نقض کرده باشد، حکم جلب حقوقی به منظور دستگیری و اجرای حقوقی علیه او صادر می‌شود.
بنا به ماده ۲ قانون نحوه اجرای محکومیت‌های مالی، در صورتی که فرد موظف به اجرای حکم دادگاه باشد و عدم اجرای حکم توسط وی قابل اثبات باشد، قاضی پرونده می‌تواند حکم جلب حقوقی را صادر کند. در این حالت، فرد متهم به عنوان بدهکار، باید مالی خود را به دادگاه اعلام کند و در صورتی که این امر انجام نشود، قاضی می‌تواند حکم جلب حقوقی را صادر کند.
حکم جلب حقوقی عملیاتی است که به طور معمول توسط نیروهای انتظامی اجرا می‌شود. پس از صدور حکم جلب حقوقی، پلیس یا دیگر نیروهای انتظامی می‌توانند فرد متهم را دستگیر کنند و او را به دادگاه حاضر کنند. در هنگام اجرای حکم جلب، حقوق و حریم شخصی فرد متهم باید رعایت شود و اجرای دستور باید با رعایت قوانین و مقررات مربوط به این حوزه انجام شود.
در کل، حکم جلب حقوقی یکی از ابزارهای قضایی است که در صورت لزوم برای دستگیری فرد متهم به جرمی خاص صادر می‌شود. اجرای صحیح این دستور، بر اساس قوانین و مقررات مربوط به این حوزه، از اهمیت بالایی برخوردار است و در رعایت حقوق و حریم شخصی فرد متهم باید دقت ویژه‌ای به کار گرفته شود. در صورتی که شما به هر عنوانی با حکم جلب حقوقی مواجه شده‌اید، بهتر است با یک وکیل متخصص در حقوق تماس بگیرید تا بتوانید حقوق و حریم شخصی خود را حفظ کنید و به بهترین نحو ممکن از این وضعیت خارج شوید.
برای مطالعه مقاله مجازات فحاشی در فضای مجازی چیست؟ کلیک کنید.
حکم جلب کیفری
حکم جلب کیفری یک دستور قضایی است که در صورت لزوم، به منظور دستگیری فرد متهم به یک جرم خاص، صادر می‌شود. حکم جلب کیفری در دو حالت اصلی صادر می‌شود: اجبار فرد به اجرای حکم و انجام تحقیقات بیشتر.
مورد اول، زمانی است که حکمی علیه فرد صادر شده و در مرحله اجرا می‌باشد. در این حالت، قاضی می‌تواند حکم جلب کیفری را صادر کند تا فرد مورد نظر را برای اجرای حکم دستگیر کنند. برای مثال، اگر فردی به جرم قتل محکوم شده باشد و قرار باشد که به زودی اعدام شود، حکم جلب کیفری صادر می‌شود تا فرد را برای اجرای حکم دستگیر کنند.
مورد دوم، زمانی صادر می‌شود که هنوز اتهامی علیه فرد ثابت نشده باشد، اما قاضی به دلایل خاصی می‌خواهد فرد را برای تحقیقات بیشتر به دادگاه حاضر کند. در این حالت، قاضی می‌تواند حکم جلب کیفری را صادر کند تا فرد مورد نظر را به دادگاه حاضر کنند. این اقدام به منظور انجام تحقیقات بیشتر و به دست آوردن شواهد و مدارک بیشتر است که ممکن است به شناسایی مجرم و اثبات اتهام کمک کند.
حکم جلب کیفری برای اجرا به نیروهای انتظامی سپرده می‌شود و آن‌ها مسئول دستگیری و به دادگاه حضور فرد مورد نظر هستند. بهتر است بدانید که اجرای این حکم باید با رعایت حقوق و حریم شخصی فرد مورد نظر صورت پذیرد و به همین دلیل، نیروهای انتظامی باید در اجرای این حکم با دقت و حساسیت ویژه‌ای عمل کنند.
در کل، حکم جلب کیفری، یکی از ابزارهایی است که در صورت لزوم، برای دستگیری فرد متهم به جرم خاص، صادر می‌شود. اجرای صحیح و با رعایت حقوق و حریم شخصی فرد متهم، بر اساس قوانین و مقررات مربوط به این حوزه انجام می‌شود. در صورتی که شما به هر عنوانی با حکم جلب کیفری مواجه شده‌اید، بهتر است با یک وکیل متخصص در حقوق تماس بگیرید تا بتوانید حقوق و حریم شخصی خود را دفاع کنید.
دادخواست حکم جلب وجود
اگر شما هم از آن دسته افراد هستید که نمی‌دانید دادخواستی به نام دادخواست حکم جلب در پرونده های حقوقی وجود ندارد، باید بدانید که کسی نمی‌تواند به دادگاه مراجعه کند و دادخواست حکم قرار جلب حقوقی بدهد؛ فقط زمانی که حکم قطعی صادر شد، می‌توانید درخواست دستور جلب بدهید ، بنابر این باید صبر کنید تا پرونده به مرحله اجرا برسد. همچنین نحوه اجرای این قانون در پرونده های حقوقی برای همه محکومیت های مالی از قبیل مهریه، نفقه، چک و… به یک شکل است و تنها تفاوتی که دارد، این است که در دادخواست شکایت خود، نوع درخواست تان را می‌نویسید.